W końcu maja 2015 r. opisałem niezwykłą przeprowadzkę łabędziej rodziny.

Dzisiaj, 4 lipca 2017 r. historia się powtórzyła. Jednak dziś, pod wpływem wszechmocnych mediów nazywam ich "uchodźcami", bo przecież uchodzą z rodzinnych stawów cukrowni "Wieluń" zdewastowanych bezmyślnie przez człowieka, szukając "chleba i nowego domu".
Dzięki obfitym w tym roku opadom udało im się dłużej przebywać na cukrownianych stawach, bo było więcej wody i pożywienia. Młode są większe niż poprzednio, starsze o miesiąc od tych sprzed dwóch lat.

Miały jednak znów szczęście w swej niesamowitej wyprawie. Tak jak poprzednio towarzyszyła im policja. Akcja trwała ponad godzinę, a panowie policjanci z wielką cierpliwością kierowali ruchem zabezpieczając tak wspaniałą rodzinę. Niestety, już na finiszu okazało się, że brama do nowgo domu jest zamknięta. I tu znów pomogli policjanci - znalazł się klucz, brama została otwarta i łabędzie weszły do swojej "wody obiecanej".

Panom policjantom i panu prowadzącemu łabędzie już na terenie Niedzielska, w imieniu rodziców łabądków serdecznie dziękuję za pomoc i opiekę - dobrzy ludzie jeszcze istnieją, to cieszy.

I jeszcze jedno. Rozumiem, że lecąc od stawu do stawu łabędzie dają sobie radę, przecież widzą z góry no i ten szósty zmysł robi swoje. Ale jak potrafią zaplanować i przeprowadzić to stadko na piechotę, pokonując zakręty i półtora kliometra piechotą, nie widząc bezpośrednio celu wędrówki?! Ciekawi mnie też, czy to ta sama rodzina i czy przypadkiem jest, że tak jak poprzednio mają szóstkę młodych?

Choćbyś naturę widłami wypędzał, ona i tak powróci - napisał Horacy. Oby!

virtuemart lightbox galleryby VisualLightBox.com v5.9