|
Wprowadzenie. Pierwsza w Polsce rafineria cukru trzcinowego z trzciny sprowadzanej z krajów kolonialnych, została założona w Bydgoszczy w 1774 roku przez braci Schickler, a więc równo 230 lat temu. Przerabiała ona 500 ton cukru rocznie. W roku 1747 niemiecki chemik, Andrzej Zygmunt Marggraf stwierdził istnienie cukru w buraku, a o ćwikle-buraku pisze już w 1542 roku wielunianin Hieronim Spiczyński. W 1802 roku Franciszek Karol Achard wybudował na Śląsku w Konarach pierwszą na świecie fabrykę cukru z buraków cukrowych. Resztki murów cukrowni w Konarach, jak i grób Acharda z pamiątkową płytą znajdują się w Mydlnicy Klasztornej i są pieczołowicie chronione przez polskich cukrowników. Za początek przemysłu cukrowniczego uważa się rok 1826, kiedy to hrabia Henryk Pomian Łubieński wybudował w Częstocicach pierwszą cukrownię przemysłową. W opracowanym w 1974 roku przez Stowarzyszenie Techników Cukrowników wykazie cukrowni wymienione są 262 nazwy fabryk i fabryczek. Po wielu z nich nie pozostał żaden ślad, inne, rozbudowane i zmodernizowane nadal pracują. Wśród nich jest wymieniona nieistniejąca już warzelnia cukru w Praszce , zbudowana przez Tomasza Potockiego w 1845 roku, oraz cukrownia "Wieluń". Cukrownia Wieluń była jedną z dwu cukrowni uruchomionych na ziemiach polskich w 1912 roku, druga to cukrownia Wożuczyn. W 1974 roku w ramach Zjednoczenia Przemysłu Cukrowniczego funkcjonowało w Polsce 77 cukrowni. Zmiany własnościowe lat dziewięćdziesiątych skazały na likwidację wiele polskich cukrowni, a ustalenie ich obecnej liczby wykracza poza zakres niniejszego opracowania. http://www.winsko.pl/ |