Po zakończeniu II wojny światowej cukrownia nadal pełniła funkcje socjalne i kulturalno-oświatowe.

Już 21 kwietnia 1945 roku powstało przy cukrowni kółko artystyczne, a 21 maja 1945 roku odbyła się w Wieluniu premiera przedstawienia "Zemsta" A. Fredry, w wykonaniu aktorów-amatorów, pracowników cukrowni "Wieluń". Dnia 23 lipca 1945 roku cukrownicy grali "Zemstę" w Warszawie. Wspomniał o tym w czasie premiery filmowej adaptacji "Zemsty" 30 września 2002 r. Andrzej Wajda mówiąc, że to właśnie wieluńscy cukrownicy wystawili prawdopodobnie pierwszą po wojnie "Zemstę" w Polsce.

Aktorami amatorami w tym pierwszym przedstawieniu byli: Józef Ceglarski, Maria Tomczak, Henryk Żuraw, Ludwik Potacki, Janina Marciniak, Kazimierz Swoszowski, Jan Ceglarski, Stanisław Cieślak, Zygmunt Ustyniak, Leonard Teresiak, bracia Łochowscy. Kółko istniało kilka lat, wystawiając swe sztuki dla mieszkańców cukrowni. Próbę jego reaktywowania kółka podjął w latach 70. Ireneusz Potacki i przygotował wraz z młodzieżą cukrowni jedną akademię pierwszomajową.

Pracownicy korzystali z wczasów pracowniczych, a dzieci pracowników z kolonii letnich i obozów zimowych.

Funkcjonowała świetlica zakładowa, biblioteka, przedszkole zakładowe. Ogromna większość mieszkańców osady pierwsze programy telewizyjne oglądało przed telewizorem w świetlicy zakładowej. Jedynym upoważnionym do obsługi telewizora był Kazimierz Ceglarski.

W połowie lat 60. zakupiono pierwszy autobus zakładowy marki "Autosan". Umożliwiło to organizowanie wycieczek, wyjazdów nad rzekę, na grzybobranie, itd. Regularnie były też organizowane wyjazdy do teatrów, oper i operetek do Łodzi, Warszawy, Wrocławia.

Kierowcami autobusu byli kolejno: Antoni Kiczmach, Bronisław Kotala, Antoni Skoczylas, Henryk Kubiak, Józef Grobelny, Antoni Dominiak, Jan Anczyk.

Istniało ambulatorium zakładowe, obsługiwane codziennie przez 8 godzin przez pielęgniarkę oraz lekarza medycyny przyjmującego 2 razy w tygodniu. Urządzono gabinet stomatologiczny, który był czynny dwa razy w tygodniu przez 6 godzin. Opieką medyczną objęte również były dzieci ze szkoły podstawowej w Niedzielsku. Funkcjonowała stołówka zakładowa, która mogła wydawać 100 posiłków dziennie.

W 1949 roku wybudowano dom mieszkalny dla 14 rodzin, w latach 1957-60 pięć domów 2-rodzinnych. W latach 60-tych oddano do użytku nowe przedszkole, a do 1972 roku wbudowano dalszych 6 budynków mieszkalnych dla 18 rodzin.

W 1995 r. całe osiedle przyzakładowe cukrowni "Wieluń" - budynki i grunty - zostało przejęte przez Urząd Miasta w Wieluniu, .

Dziś, oprócz byłych pracowników cukrowni mieszka tu coraz więcej rodzin nigdy nie związanych z Cukrownią, zatraca się więc charakter osiedla przyfabrycznego, które i tak wraz z likwidacją zakładu, przestało być osiedlem przyzakładowym.