W 1996 roku cukrownia "Wielun" wchodzi w skład Śląskiej Spółki Cukrowej.

W styczniu 2003 r. cukrownia Wieluń wraz z całą Śląską Spółką Cukrową przechodzi w ręce francusko-niemieckiego koncernu Saint Louis Surce. Nowi właściciele decydują o likwidacji produkcji cukru w cukrowni "Wieluń". Utrzymano natomiast istniejące plantacje buraka cukrowego, a buraki z tych plantacji trafiają do cukrowni Wróblin, wchodzącej w skład Holdingu.

Następstwem takich decyzji była konieczność likwidacji załogi związanej bezpośrednio z produkcją cukru.

W związku z likwidacją etatów, w dniu 31 lipca 2003 roku 95 pracowników cukrowni "Wieluń" otrzymało wymówienie z pracy. Był to 91. rok istnienia wieluńskiej fabryki cukru. Cukrownia "Wieluń", jako zakład produkujący cukier, przestała istnieć.

Swoje opracowanie "Fabrykanci" kończy Zbigniew Rasiewicz tak "Jeśli kiedyś będziesz w pobliżu, zatrzymaj się na chwilę, popatrz na zimne już mury cukrowni i zapamiętaj (...), że za tymi murami przez ponad dziewięćdziesiąt lat toczyło się życie i trwała ciężka praca".

Nie sposób w tak krótkim opracowaniu opisać wydarzeń, tradycji i osiągnięć tych 90 lat, wspomnieć pracujących tu ludzi - opracowanie stanowi tylko niewielki przyczynek do historii "mojej cukrowni", jak mówili o niej pracownicy.

Opracowanie powstało m. in. dzięki ogromnej pracy kronikarskiej Zbigniewa Rasiewicza, byłego pracownika cukrowni, który z wielkim pietyzmem opisał historię fabryki, tradycje i ludzi z nią związanych. Ta "historia wspomnieniami mieszkańców i fantazją Zbigniewa Rasiewicza spisana", była inspiracją i przewodnikiem dla tego artykułu, za co autorowi serdecznie dziękuję.