|
|
Rekrut
Józef Marciniak wcielony został do 24 pułku ułanów w Kraśniku Lubelskim w listopadzie 1934 roku, w wieku 21 lat. Pobór nowego rocznika odbywał się zawsze od 2 do 4 listopada, zapewne w tych dniach Józef stawił się do koszar i został przydzielony do pierwszego szwadronu. Wskazuje na to zdjęcie (Fot 18) - na jego odwrocie widnieje napis: "Pogrzeb Rekruta 1 szwadronu 24 p. uł. w 1934 r.; Marciniak Janina, Cukrownia Wieluń". Zdjęcie to przechowywała Janina Marciniak, dotyczy więc jej pierwszego męża Józefa.
Fotografia nie przedstawia autentycznego pogrzebu rekruta. Po dokładnym przyjrzeniu się fotografii widać, że ksiądz to okryty prześcieradłem żołnierz, sztandary też są z prześcieradeł a "zmarły" leży na deskach. Obrazu dopełnia wzniesiona miotła zamiast krzyża. Jest to symboliczny pogrzeb rekruta, który po szkoleniu stał się "starym" ułanem.
Jak wyglądało życie w 24 pułku ułanów możemy się dowiedzieć z publikacji Pana Tadeusza Wysockiego, ostatniego dowódcy pułku.1
 Nowo powołany do wojska młodzieniec podlegał najpierw dokładnym badaniom lekarskim. Pierwsze trzy miesiące były okresem szkolenia rekruta w podstawowych zasadach dyscypliny, musztry, czystości butów, munduru i oporządzenia, schludności izb i łóżek. Odbywała się też nauka o broni i pierwsze strzelanie. Zachowane zdjęcie (Fot. 19) pokazuje Józefa i jego kolegów w okresie zimy z 1934 na 1935 roku, prawdopodobnie w okresie szkolenia rekruta - wskazuje na to brak jakichkolwiek dystynkcji. Widać za to doskonale białe otoki na czapkach - przecież to "biali ułani", a siedzący pierwszy od lewej to Józef Marciniak. Takie samo zdjęcie znajduje się również w zbiorach kraśnickiego muzeum.
Pod nadzorem starszego rocznika i podoficerów rekrut uczył się obsługiwać konia. Później robił to samodzielnie. Czyszczenie konia było całym rytuałem, a po jego skończeniu "koń musiał się lśnić jak zorza poranka"2.
1 Tadeusz A. Wysocki: 24 pułk ułanów im. Hetmana Wielkiego Koronnego Stanisława Żółkiewskiego; Kraśnik 1994; Wydawca: Muzeum Regionalne w Kraśniku - Oddział Muzeum Lubelskiego, Stowarzyszenie Miłośników Kraśniaka.
2 Tamże.
|
|
